Valentine’s Day

A love story. More or less. Het is 14 februari, Valentijnsdag. Geen nationale feestdag, maar één van die dagen die toch gevierd móet worden. In Valentine’s Day volgen we verschillende personen uit Los Angeles, voor de één is Valentijnsdag een hel, de ander vind het de mooiste dag van het jaar. Zal iedereen aan het einde van de dag gelukkig – en vooral – samen zijn?

I Hate Valentine’s Day
Geen rode of roze gekleurde enveloppen in mijn brievenbus, geen asociaal grote bos rode rozen in een overmaatse vaas en al helemaal geen knuffelkonijn verpakt in roze cellofaan met strikjes. Hoewel ik mij meer aangetrokken voel tot de filmtitel I Hate Valentine’s Day, deed ik dit jaar toch een beetje mee aan dé commerciële dag van het jaar. Ik keek met vriendjelief in een overvolle bioscoopzaal naar de chickflick Valentine’s Day. We aten ongegeneerd onze bak popcorn leeg en slurpen onze liters cola weg, hoe romantisch! Een rij voor ons klonken een aantal stelletjes de champagneglazen gevuld met Prosecco op een romantische middag bioscoop, en dat zonder dweperige loveseats.

Goddelijke McSteamy
Voor de film werd een gigantisch blik met sterren opengetrokken. De cast bestaat uit (Houd je vast): Julia Roberts, Ashton Kutcher, Queen Latifah, George Lopez, Shirley MacLaine, Jessica Alba, Kathy Bates, Jessica Biel, Bradley Cooper, Eric Dane (McSteamy), Patrick Dempsey (McDreamy), Hector Elizondo, Jamie Foxx, Jennifer Garner, Topher Grace (Eric Forman), Anne Hathaway, Carter Jenkins, Taylor Lautner (Team Jacob), Emma Roberts en Taylor Swift. De laatste vier namen komen nog maar net kijken, maar je krijgt al snel een rol in Valentine’s Day door tienersterretje van het moment te zijn. De andere leden van de cast hebben inmiddels al een imposante cv opgebouwd en moesten hun schaarse in-beeld-momenten vooral beconcurreren met Ashton Kutcher. Mijn favoriete scene is de ‘ik ren ongelofelijk mannelijk en vooral onweerstaanbaar over het strand, met ontbloot goddelijk bovenlijf, tatoeage en sexy baardhaar om in te kroelen’ met Eric Dane. Dit zegt erg veel over het niveau van de film, maar voor mij waren het 125 vermakelijke minuten.