Backstage bij Serious Request

Vriendjelief kwam op de valreep met de mededeling dat we via UPC een rondleiding hadden gewonnen bij tussen de krochten en containers van Serieus Request in Leiden. Ik ben een fan van het eerste uur en zeg tegen zo’n aanbod natuurlijk geen nee. En zo kwam het dat we op vrijdag 23 december in de trein zaten richting de Sleutelstad.

Virtueel genieten
Een paar kerstvakanties geleden deed ik niets anders dan Serious Request kijken. Toen ik (nog) geen tentamens had. Geen stage. En geen scriptie. Maar door het slechte weer (lees: absurde sneeuwval) en de afstand (lees: honderden kilometers weg) had ik nog nooit de kans gehad om een écht bezoekje te brengen aan het Glazen Huis. Ik vroeg daarentegen wél ieder jaar een nummer aan en stak langzamerhand mijn ouders aan met het Serious Request virus.

Verboden terrein
Maar dit jaar was alles anders. De Beestenmarkt in Leiden was maar 95 kilometer van mijn huis verwijderd en door onze gewonnen rondleiding op de Facebookpagina van UPC, konden we niet anders dan onze winterjassen van de kapstok halen en bewapend met een muts en handschoenen naar het Zuiden afreizen. Aldaar liepen we langs zwoegende, zwetende en vooral hard werkende (media)mensen in de tijdelijke containers achter het Glazen Huis. Terwijl een stuntman rondjes reed op een gepimpte Harley Davidson Forty-Eight, waar Waylon die avond het Huis mee binnen zou rijden.

Het Veilinghuis
Naast de motor zagen we in het Veilinghuis (gevestigd in een kraakpand) nog veel meer items voor de veiling, zoals het gruwelijke overhemd van Mart Visser, dé jurk van Doutzen Kroes die ze droeg in de film Nova Zembla (die ik natuurlijk even moest aanraken, waardoor ik mevrouw Kroes als het ware heb aangeraakt en dus eigenlijk ook in Nova Zembla speel. Ja, dat geloof ik echt.) en – wat ik zelf het gaafste item vond – de Gouden Plaat van nachtegaaltje Selah Sue.

This One’s For Mama!
Daarnaast namen we nog een kijkje bij het hoofdkwartier van de beveiliging. En terwijl zij naarstig op zoek waren naar een man met pistool, genoten wij van het uitzicht en de vele mensen op de Beestenmarkt. Na de rondleiding probeerden we bij de brievenbus te komen (en dus heel dicht bij Gerard Ekdom, kwijl), maar dat was echt onbegonnen werk. Daarom hebben we onze spaarcentjes gedoneerd in een collectebus en kregen daarvoor nog een kroontje met lichtjes (voor onze nichtjes?) toe.

En – ik zou het bijna vergeten – namens UPC mochten we €250 doneren aan Serious Request. Hoe dat ging bekijk je hier. Jaha, ik ben heel goed in mooi zitten en dom kijken op camera.