Coldplay en de mysterie van het polsbandje

Coldplay. Dé favoriete band van mijn vader. En inmiddels ook die van mij. Na het grote feest in het Goffertpark (en hun sublieme optreden op Rock Werchter), móést mijn vader de eerstvolgende keer mee als de mannen weer een concert in Nederland zouden geven. En die dag was afgelopen zaterdag…

Mijn eerste keer
Ik neem je even terug in de tijd. Naar vrijdag 3 juli 2009 om precies te zijn. Toen ik samen met vriendinnetje Crissy in het voorste vak belandde op Rock Werchter. We zagen Bloc Party van heel dichtbij. En toen was The Killers aan de beurt. Ik heb zelden zo’n fantastisch voorprogramma meegemaakt. Want – je voelt ‘m al aankomen – de afsluiter van deze intens warme festivaldag was Coldplay. Als ik toen nog niet overtuigd was van hun kunnen, dan was ik dat na afloop van dit concert wel. We konden Chris Martin bijna aanraken (en zijn gutsende zweet voelen, grapje!). Vanaf dat moment liet ik mij ook gek maken met het Coldplay-virus.

Viva La Vida Or Death And All His Friends
Nu maken we een ieniemienie sprongetje in de tijd. Spring je met me mee naar een avond vol hossen, springen en blèren? Op donderdag 10 september 2009 stonden de Britse mannen namelijk met hun Viva La Vida-tour in het Goffertpark in Nijmegen. En ik dus ook. Gele ballonnen vielen uit de lucht tijdens Yellow, we werden bedolven onder confettivlindertjes tijdens Lovers in Japan en genoten van het vuurwerk in alle kleuren van de regenboog. Kon Coldplay dit optreden nog overtreffen?

Mylo Xyloto
Het antwoord is: JA. Met 80.000 mensen uit je dak gaan op Coldplay deed ik afgelopen zomer in de herhaling. Natuurlijk op Rock Werchter. Door hun optreden op Pinkpop hadden we de nieuwe liedjes al een beetje kunnen oefenen, maar we waren natuurlijk reuzebenieuwd hoe die nummers in het eggie zouden klinken. Startend met het draaien van 99 Problems dachten we even bij het verkeerde podium te zijn beland.

Maar Crhis en Jay-Z blijken ‘gewoon’ zeer goede vrienden te zijn. Dit keer stond ik overigens een stuk verder weg dan de eerste keer, maar kreeg daardoor wél veel meer mee van de licht- en lasershow. En ja, die screens achter en naast het podium hielpen ook een handje om het concert goed te kunnen volgen. Poef, een ultragrote Chris Martin in your face! Ik kon er geen genoeg van krijgen…

Het Familie-uitje
Toen ik hoorde dat Coldplay in Nederland zou komen, belde ik gelijk mijn vader op: “Je.Gaat.Mee.” En zo geschiedde. Op naar het eerste concert van zijn leven. Ook vriendjelief, zus en zwager plus vriend (mama was ziek) en nicht en vriend gingen mee. Whoot, whoot… Een echt familie-uitje! Emeli Sandé stond in het voorprogramma, maar daar is mij weinig van bijgebleven. We waren meer bezig met het mysterieuze polsbandje dat we hadden gekregen. Wat ging het doen? En vooral: wanneer?

We Were Glowing In The Dark
Bij het startsein van het eerste nummer Hurts Like Heaven werd dat duidelijk. De complete zaal veranderde in een lichtjesdisco. En de complete zaal ging los. Vervolgens werden de (inmiddels bekende) trucjes uitgehaald en vielen de gekleurde ballonnen en een regen van confetti op ons neer. Hoe je het ook wendt of keert: het werkt. De energie van het publiek werkte aanstekelijk bij de band, en andersom. De saamhorigheid was groot en de show nog grootser. En papa? Die zong en sprong met álle nummers mee: “Op de bruiloft van mijn oudste dochter na, staat dit concert op nummer twee van hoogtepunten van het jaar!”. Samen genieten we na van onze gemaakte foto’s en filmpjes. En die deel ik natuurlijk ook graag met jou!