Op de basisschool kregen we weleens cijfers, maar dat stelde eigenlijk niets voor. Je schreef onder gezonde spanning mee aan het dictee, maakte je opdrachten uit je rekenboek en knutselde een werkstuk in elkaar bij wereldoriëntatie. Mijn allereerste cijfer op de middelbare school is mij daarentegen wel bijgebleven. De zenuwen zullen wel door mijn lijf gegierd hebben tijdens het maken van mijn eerste ‘echte’ toets, ik moest (van mezelf) meer dan goed presteren. En dan deed ik door een 10- bij wiskunde te halen. Dat ene leestekentje achter het cijfer kwam door de eerste opgave: we moesten een cirkel tekenen met onze passer, maar in mijn getekende ronding zat nog een ander extra gaatje wat daar niet had mogen zijn. Een klein foutje, maar wel afgestraft met een min. Bovendien schreef ik cirkel met een c (Circel), wat volgens de leraar natuurlijk niet door de beugel kon. Tegenwoordig ben ik al blij met een 6, kom maar op met die studiepunten! Maar stiekem zal ik altijd streven naar die 10, en dan graag zonder die min.
13 reacties on “10-”