Het is zaterdag en ik word langzaam wakker. Ik hoor de regen tegen mijn dakraam tikken en de wind woeit met stevige rukken bijna het dak eraf. Fijn. Het is toch lente? Maar er is nog niks van te merken. Gister liep ik nog met een jasje door het dorp, nu doe ik niet eens een poging om naar buiten te gaan. Het is gewoon vies weer. De lucht is donker en grauw en alles ziet er somber uit. En van dat weer word ik ook een beetje somber. Wat moet ik vandaag gaan doen? Wat zullen anderen aan het doen zijn? Maar na een paar uur klaart de lucht een beetje op, het beetje blauwe lucht dat te onderscheiden is tussen de grijze wolken komt langzaam te voorschijn. Maar toch kun je nog steeds niet zeggen dat het lente is. Kom op, waar blijft het zonnetje? De tjilpende vogels? en het geblaat van de schapen op de dijk? Zielig voor de paashaas als het straks door dit weer eieren moet rondbrengen. Blegh.