Afgelopen weekend kon ik het laatste deel van mijn verjaardagscadeau’s in ontvangst nemen, een weekend met mijn moeder naar Rotterdam. Mijn vader bracht ons in anderhalf uur met de auto naar de Euromast. Daar genoten van warme chocomel met heerlijke slagroom en een chocoladetaartje. We genoten van het uitzicht maar baalden ook van het bewolkte weer. Toen we nog een verdieping hoger gingen kreeg ik wel even een Eiffeltoren dejavu, maar de lift bracht ons even later gewoon weer naar benee. Op naar ons volgende culturele activiteit, de Spido. Deze rondvaart bracht ons in de haven van Rotterdam. Daar zaten we naast allemaal ongeïnteresseerde en kwebbelende mensen, hoe moesten we nu ooit de "aan de rechterkant vindt u.." stem volgen? Toen we van de boot af stapten merkten we dat de zon volop was gaan schijnen, de bewolking was verdwenen en het leek erop dat het een mooie dag zou worden. We liepen naar de Kubuswoningen en hebben er eentje van binnen gezien. De constructie snapte ik niet helemaal en ik vind de ruimtes maar benauwend.
Na een dik gevulde culturele ochtend kwamen we bij op een terras en genoten van onze Durum Doner. Ondertussen maakte ik een aantal conclusies: Rotterdam is een extreem architectonische stad maar met minieme sfeer, de mensen zijn er veel modebewuster (waar zijn alle overige hokjes mensen?) en tenslotte, het openbaar vervoer is veel beter geregeld dan in Amsterdam. Na al dat denkwerk was het tijd voor iets luchtiger en was het shoppen geblazen. Ik ben een Vero Moda Denim rijker en kocht een sjaal die ik waarschijnlijk twee keer om ga doen. We eindigden onze winkelroute in de Mediamarkt, waar echt iedereen met een externe harde schijf de deur uit liep. Daar stonden we dan met lege handen na een driftige zoektocht voor koopwaardige dvd’s.
Nadat de winkels hun deuren hadden gesloten, besloten mama en ik een restaurant te zoeken om te eten. Mijn oog viel al snel op steakhouse Dino’s. We namen plaats op het terras en hebben heerlijk buiten in het zonnetje gezeten en gegeten. Ben je in Rotterdam, ga dan eten op Karel Doormanstraat 280. Toen ik het laatste hapje van mijn appeltaart naar binnen had gewerkt en de laatste slok van mijn rode wodka Red Bull had gedronken, staken we het plein over naar Bioscoop Pathé (Heerlijk dat alles op minimale loopafstand is). Toen ik mijn moeder overgehaald had naar de thriller/horror ‘The Ruins’ te gaan, haalde ik nog snel even een bak popcorn (zou ik een lintworm hebben?) en ploften we voor 91 minuten in onze stoelen neer. Ik weet één ding, je krijgt mij dus echt niet de Mexicaanse jungle in, zelfs niet voor een ruïne van de Maya’s. Best goede en vooral spannende film met onbekende acteurs en originele scenes. Arme mama vond de film iets te eng en was dan ook blij dat ze weer buiten stond (in het enge, donkere en lugubere Rotjeknor..). We haasten ons naar de hotelkamer in het Hilton, bewonderden nog even de fontein op het Hofplein en vielen moe maar voldaan in slaap.
Na een douche, een foto en een lach gingen we ontbijten. Zo’n hotelontbijt is echt luxe en die broodjes gaan er bij mij wel in! Na het uitchecken liepen we naar hotel New York (Holland – Amerika Lijn) en dronken warme chocomel met (dit keer minder lekkere) slagroom.Tijd om naar het fotomuseum te gaan, waar de tentoonstellingen ‘Panorama Las Palmas, M-Photo en Baby, de ideale mens verbeeld van 1840-heden. Daarnaast bekeken we 30 genomineerde foto’s van de Real Photography Award 07/08. Mijn favoriet is Plastic Bottle door Chris Jordan. Lunchen deden we weer op het terras van hotel New York tot het tijd werd naar het Luxor theater te gaan.
Eindelijk begon dan het hoogtepunt van dit weekend, de musical Les Miserables. Gelukkig had ik mijn research gedaan, anders weet ik niet of ik het verhaal had kunnen volgen. In de pauze zangen we een invasie aan Feyenoord supporters over de Erasmusbrug komen lopen. Een imponerend maar ook verontrustend gezicht. Jamai is inmiddels goed op weg om een van mijn favoriete musicalsterren te worden maar Susan Seegers (werd tweede in ‘Op zoek naar Evita’) vond ik blegh. Een indrukwekkende musical die eigenlijk iedereen gezien moet hebben. Ik wacht intussen af tot de cd in de winkels ligt.
En terwijl het startsein klinkt voor Feyenoord om de wedstrijd te winnen, zitten mama en ik in de trein naar huis. We hebben een heerlijk weekend gehad!