“Why the fuck didn’t she show me all the stuff she did? What drove her to hide herself away?” vraagt een vriendin van street photographer Vivian Maier zich af. En na het zien van Finding Vivian Maier, de veelgeprezen documentaire over deze mysterieuze nanny, vraag ik mij hetzelfde af: wáárom hield deze getalenteerde dame al die prachtige foto’s voor zichzelf?
Gelukkig kunnen we vanaf vandaag wél genieten van haar werk dankzij John Maloof. De nieuwe tentoonstelling Vivian Maier – Street Photographer van FOAM (Fotografie Museum Amsterdam) is niet alleen een indrukwekkende foto expositie. Het is een expositie met een indrukwekkend verhaal. Ben je binnenkort in Amsterdam? Sla een bezoek aan FOAM dan zeker niet over!
Schatkist gevonden
Soms zijn ze er nog: ontdekkingen op rommelmarkten of veilingen die de wereld versteld doen staan. John Maloof uit Chicago kocht een doos vol negatieven op een veiling in 2007. Het spul werd verkocht wegens onbetaalde rekeningen. Hij stond versteld van de inhoud en ging op zoek naar meer werk van deze anonieme vrouw. En zo werd een zoektocht naar het levensverhaal van Vivian Dorothea Maier (New York, 1926 – 2009) zijn nieuwe levensdoel.
100.000 negatieven
Toen Maloof in 2009 contact met Vivian Maier zocht, bleek ze net te zijn overleden. Maar inmiddels heeft hij dozen vol met zo’n honderdduizend foto’s. Foto’s die van een strenge doch rechtvaardige nanny bleken te zijn. Op haar vrije dagen – of met de oppaskinderen op sleeptouw – liep Vivian Maier eindeloos met haar Rolleiflex door de straten. Ze documenteerde alles wat haar aandacht trok, maar concentreerde zich vooral op sociale onderwerpen: het straatleven, minder bedeelden, emigranten en zichzelf.
Vivian Maier – Street Photographer
Een groot deel van haar werk maakte ze in de jaren ’50 tot en met ’80 in de achterwijken van Chicago en New York. Een selectie van deze foto’s is tot 28 januari 2015 in FOAM te zien en vertelt het fantastische verhaal van een excentrieke, nieuwsgierige en intelligente vrouw die na haar dood werd uitgeroepen tot een van de beste fotografen van de twintigste eeuw.
Wat ik van de expositie vond?
Het bijzondere aan de expositie vind ik dat er achter iedere foto een bijzonder verhaal lijkt schuil te gaan. Mijn gedachten gingen me me aan de loop en ik was voor even in een andere wereld. Vivian kwam met haar camera zo dichtbij de mens, terwijl ze zelf zo ontzettend ver op afstand bleef. Ik herken mijzelf in deze vrouw met creatieve geest. Hoe je jezelf in de weg kunt staan op je zoektocht naar geluk, naar je persoonlijke talent. Gelukkig heb ik mijn blog om mijzelf verder te ontplooien, ik wenste dat Vivian dit had gehad! Dan had ze misschien (zelfs anoniem!) kunnen genieten van de bekendheid die haar toebehoort.
Nog een laatste tip voor als je de expositie wilt bezoeken: geef je op voor de gratis tour met een curator. Iedere donderdagavond om 18:30 uur (zowel Engels als Nederlands).
De volledige documentaire Finding Vivian Maier bekijk je hier.
27 Comments
Lieke
9 november 2014 10:28Oehh leuk! Ga ik zekersteweten even heen!
Danielle
13 november 2014 14:33Zeker doen, zeker nu je een museumjaarkaart hebt! 😉
Melissa
9 november 2014 10:38Wat een mooi en bijzonder verhaal! Ik ga binnenkort zeker tijd maken om een bezoek te brengen aan deze tentoonstelling.
Danielle
13 november 2014 14:33Victor gaat vast met je mee! 🙂
Nicetobeout
9 november 2014 11:13Erg gaaf! En wat mooi dat je jezelf in haar herkent.
Danielle
13 november 2014 14:34Gelukkig heb ik mijn blog om mijn creativiteit te uiten 😉
Indira
9 november 2014 19:44Mooi zeg, klinkt als iets wat ik wel zou willen bezoeken!
Danielle
13 november 2014 14:34Je hebt nog een paar maanden de tijd, misschien combineren met een bezoek aan de Foodhallen? Ook hartstikke leuk!
Monique | WritingMonique
10 november 2014 09:45Wat een fantastisch en bijzonder verhaal zeg, zeker iets wat ik wil bezoeken! De foto’s zien er ook prachtig uit!
Danielle
13 november 2014 14:35Doen hoor, zeker de moeite waard!
appelig
10 november 2014 11:08Leuk, zeker nu ik een museumjaarkaart heb!
Danielle
13 november 2014 14:35Dán moet je zeker even naar binnen wandelen. Nog een andere tip: Huis Marseille!
Fleur van Vos
10 november 2014 14:18Wat een prachtig verhaal en mooie foto’s!
Danielle
13 november 2014 14:36En ook de docu is het kijken waard! 🙂
Natasja
10 november 2014 15:40Aaah dit verhaal kwam ik eens online tegen, prachtig en bijzonder inderdaad! Goeie tip, die ga ik zeker even onthouden.
Danielle
13 november 2014 14:36Ze is overal! 😉
Northflix
10 november 2014 19:53Wow, bijzonder! Ik zag net nog ergens een aanbieding voor een dagje Amsterdam…
Daar zat ook een kaartje voor FOAM bij.
Misschien zo maar even terugzoeken en het kopen.
Danielle
13 november 2014 14:36Topidee, zeker doen hoor. Veel plezier alvast!
annouska
10 november 2014 20:12Dat ziet er uit als een mooie expositie.
Danielle
13 november 2014 14:37Als je in de buurt bent, ga dan zeker even langs. Of bekijk (eerst) eens de docu!
Roxanne
10 november 2014 21:47Ik had erover gelezen op NSMBL geloof ik. Zo zonde dat het talent van deze vrouw pas is gevonden nadat ze gestorven is. Ik vind het ontzettend inspirerend de verhalen ahter deze foto’s. Liefs, Roxanne
Rachella
12 november 2014 10:40Wauw, ziet er prachtig uit.
FLOURISHINGFIT.COM
Danielle
13 november 2014 14:37Ga je de expo zelf ook bezoeken als je in de buurt bent, denk je? 🙂
LINSEY SIJMONS
13 november 2014 20:06Heel tof!
xxx Linsey from POSE-BLOG.com
Claudia
15 november 2014 20:55Wat prachtig, wauw!
Anniek
21 november 2014 07:17Wat een leuk verhaal zit er achter deze tentoonstelling! Ik ben zelf gek op foto’s maken, en zo’n soort tentoonstelling lijkt me dan ook heel tof om te bezoeken. Leuk geschreven!
Hanneke
10 december 2014 23:20Nice! Ik hou heel erg van straatfotografie!
Leave a Reply